Geocaching – aktywna zabawa nie tylko na lądzie
Setki tysięcy osób na całym świecie wciągnęło się w poszukiwanie skrytek w grze terenowej geocaching. Zabawa ma też wymiar edukacyjny, popularyzując wiedzę m.in. o historii polskiego żeglarstwa.
Geocaching narodził się w 2000 roku, kiedy udostępniony został sygnał nawigacji GPS, pozwalający na precyzyjne podawanie lokalizacji. 3 maja 2000 r. Amerykanin Dave Ulmer ukrył kilka przedmiotów, a ich współrzędne opublikował w internecie. W ciągu zaledwie trzech dni dotarły do nich dwie osoby. Szybko okazało się, że tworzenie skrytek, tzw. keszy i ich odnajdywanie jest świetną zabawą, a geocaching w ciągu zaledwie kilku lat opanował cały świat.
Obecnie w Polsce jest ponad 50 000 skrytek, a na świecie już prawie 3,5 miliona – w tym w takich ekstremalnych miejscach jak szczyt Mount Everest, Spitsbergen, Jan Mayen, przylądek Horn i Antarktyka. „Skarbów” szukają setki tysięcy osób, z czego w Polsce około 24 000.
– Gra podlega ścisłemu regulaminowi – pojemnik umieszczony w skrytce musi być wodoszczelny i zawierać notes, tzw. logbook, do którego trzeba się wpisać, potwierdzając, że się go znalazło – tłumaczy Danuta Sochacka, organizatorka zlotu Geocaching Party 2022 – Pomorze, który odbył się 25 czerwca w Gdyni. – Potem fakt znalezienia można też zgłosić w internecie. Kesze są różnej wielkości. Mogą być malutkie, kilkucentymetrowe, które przyczepia się magnesem do metalowej barierki, ale też ogromne skrzynie umieszczone w korzeniach drzewa.
W pojemnikach obowiązkowo znajduje się logbook i ołówek do odnotowania znalezienia skrytki. Poza nimi w keszach może być wszystko – pocztówki, pamiątki oraz zabawki dla dzieci, które często towarzyszą rodzicom w poszukiwaniu skarbów. Zgodnie z zasadami geocachingu fant można zabrać, ale trzeba w zamian zostawić inny.
Zawartość przykładowego kesza.
Fot. Jim Evans/Wikipedia
Geocaching ma też wymiar edukacyjny, ponieważ każda skrytka ma swój profil w internecie. Są tam nie tylko dane o wielkości kesza i stopniu trudności w dostępie do niego, ale też informacje o miejscu ukrycia i jego najbliższej okolicy. Jedna ze skrytek znajduje się na przystani Jacht Klubu AZS Szczecin, a jej twórca opisał żeglarską historię tego miasta oraz przygotował quiz, którego rozwiązanie jest niezbędne do otwarcia pojemnika.
– Z kolei mój kolega układa w Gdyni geoarty – czyli serię skrytek, które na mapie tworzą wzór związany z morzem – opowiada Sochacka. – Mają one kształt róży wiatrów, herbu Gdyni i kotwicy. Każda ze skrytek opowiada jakąś morską historię lub opisuje postać związaną z polskim żeglarstwem. Czasami, żeby dostać się do kesza, trzeba rozwiązać zagadkę, więc gracz musi np. poszukać informacji o danym żeglarzu.
Żeglarstwo nie pojawia się w geocachingu jedynie jako edukacyjna ciekawostka – czasami, żeby dotrzeć do kesza, potrzeba jachtu. Zamknięta skrzynka znajduje się na przykład na malutkiej skale Otočić Kukuljar, położonej na Adriatyku u wybrzeży Chorwacji. Co najmniej kilkanaście poukrywanych jest też na bezludnych wysepkach Archipelagu Sztokholmskiego.
Niektóre kesze zostały ukryte pod wodą. Na śląskim Jeziorze Paprocańskim powstał Extreme Underwater Trail, czyli seria podwodnych skrytek. Bywa, że dostęp do nich jest łatwy – wystarczy głębszy oddech – ale inne wymagają profesjonalnego sprzętu do nurkowania. Potrzeba też łodzi, żeby dostać się we wskazane współrzędne.
– Geocaching jest też świetnym sposobem na promocję regionu – dodaje Danuta Sochacka. – 25 czerwca do Gdyni przyjechało kilkaset osób z 42 państw na Geocaching Party 2022 – Pomorze. Była to okazja do integracji i wzięcia udziału w konkursach z nagrodami.
Główną nagrodą w tym wydarzeniu były dwa dwuosobowe vouchery na rejs szkoleniowy „Pogorią”. Spośród polskich uczestników zdobyła je geokeszerka matasu, a z zagranicznych litewskie małżeństwo o nicku Smile Family.
