Żeglarskie książki, które warto znać
Beletrystyka, wspomnienia z rejsów, opisy regat i podręczniki do nauki żeglowania. Wybraliśmy żeglarskie książki, które trzeba przeczytać!
Wielu znanych żeglarzy w młodości zapałało miłością do morza i jachtów dzięki książkom. Na dramatycznych powieściach Józefa Conrada Korzeniowskiego, barwnych relacjach Mariusza Zaruskiego oraz wspomnieniach takich legend jak Joshua Slocum, wychowały się całe pokolenia. Oto top 10 żeglarskich książek.
„Smuga cienia”
Jedno z najwybitniejszych dzieł Józefa Conrada Korzeniowskiego i klasyka literatury marynistycznej. Jego akcja rozgrywa się na płynącym Oceanem Indyjskim statku, na którym wybucha epidemia, a dowództwo obejmuje młody oficer.
„Na morzach dalekich. Kartki z pamiętnika marynarza Polaka” i „Żaglowym yachtem przez Bałtyk”
Pierwsze żeglarskie książki gen. Mariusza Zaruskiego, w których opisuje on swoje rejsy. Pierwsza to wspomnienia z pracy marynarza pływającego po wodach polarnych. Druga jest relacją z rejsu „Witeziem” do Danii i Szwecji w 1925 roku – pierwszej podróży polskiego jachtu za granicę. Obie, jako jedne z pierwszych na rynku, pokazywały czytelnikom polskie żeglarstwo.
„Sam jeden żaglowcem naokoło świata”
Podstawowa lektura dla żeglarzy-samotników. Książkę napisał Amerykanin Joshua Slocum – pierwszy człowiek, który w pojedynkę opłynął świat – i jest ona właśnie zapisem z tego historycznego rejsu. W Polsce książka ukazała się w 1930 roku, a jej tłumaczem był Ludwik Szwykowski – wybitny żeglarz i prezes Polskiego Związku Żeglarskiego.
„Znaczy Kapitan”
Zbiór opowiadań, których akcja toczy się głównie na pokładzie żaglowców szkolnych „Lwów” i „Dar Pomorza”. Karol Olgierd Borchardt unieśmiertelnił w nich pierwszych kapitanów tych jednostek, zwłaszcza Mamerta Stankiewicza i Konstantego Matyjewicza-Maciejewicza. Do legendy przeszły też same żaglowce, na których szkoliły się polskie kadry morskie.
„Długa droga. Samotnie między morzem i niebem”
Jedna z najważniejszych książek poświęconych słynnemu wyścigowi Golden Globe Race. Jego uczestnik, a zarazem autor książki – Bernard Moitessier – sprzeciwiając się oczekiwaniom komercyjnego świata postanowił zmienić trasę i nie płynąć do mety. Publikacja zawiera nie tylko barwny opis rejsu i liczne anegdoty z wcześniejszych przygód, ale też rozmyślania i wewnętrzne rozterki żeglarza.
„Z goryczy soli moja radość”
Relacja Teresy Remiszewskiej – jednej z najlepszych polskich żeglarek w historii, nazywanej Pierwszą Damą Bałtyku – z udziału w samotnych transatlantyckich regatach OSTAR 1972. W 2019 roku pojawiło się trzecie wydanie tej książki, dzięki czemu zaczytywać się w niej mogą kolejne pokolenia.
„Otago, Otago na zdrowie!”
W załodze jachtu „Otago”, biorącego udział w latach 1973-1974 w pierwszych etapowych regatach dookoła świata Whitbread Round the World Race, znalazła się jedna kobieta – 18-letnia Iwona Pieńkawa. Napisała ona bardzo ciekawą i osobistą relację z rejsu, opowiadając nie tylko o regatach, ale też odwiedzonych portach i poznanych ludziach. Niestety jej kariera żeglarska i literacka została tragicznie przerwana – w 1975 roku Iwona Pieńkawa zginęła w wypadku samochodowym.
„Morskie Żeglarskie Mistrzostwa Polski”
Choć niepozorna, może to być jedna z najważniejszych polskich książek żeglarskich. Jej autor, Krzysztof Paul, pieczołowicie zebrał w niej wyniki Morskich Żeglarskich Mistrzostw Polski od 1952 do 2020 roku. Jest to olbrzymi i bezcenny zbiór informacji o ludziach, jachtach i klubach, które zostały w ten sposób ocalone od zapomnienia.
„Żeglarz jachtowy – podręcznik”
Dzieło Małgorzaty Czarnomskiej i Tomasza Michalaka jest almanachem wiedzy potrzebnej przy zdawaniu egzaminu na patent żeglarza jachtowego. Nowoczesny, przejrzysty, bogato ilustrowany. Ponadto został oficjalnie zarekomendowany przez Polski Związek Żeglarski.